Δικαίωση δημοσιογράφου που καταδικάστηκε για ρεπορτάζΑναδρομική εφαρμογή δυσμενούς νομολογίας σε άτομο που καταδικάσθηκε για τρομοκρατία(Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, απόφ. της 10.7.12, Del Rio Prada κατά Ισπανίας)Η προσφεύγουσα καταδικάσθηκε, σε οκτώ ποινικές διαδικασίες για τρομοκρατικές ενέργειες, σε στερητικές της ελευθερίας ποινές 3.000 ετών και καθορίσθηκε συνολική ποινή 30 ετών, της οποίας η έκτιση άρχισε το 1989. Το κέντρο κράτησης καθόρισε ως ημέρα εξόδου από τη φυλακή της προσφεύγουσας τις 2.7.2008, αφού συνυπολόγισε τις ημέρες εργασίας της στη φυλακή.Με παρέμβαση του Εθνικού Συμβουλίου, ζητήθηκε από το κέντρο κράτησης νέος υπολογισμός της ημέρας απόλυσης, διότι, σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου του έτους 2006, ο ευεργετικός υπολογισμός των ημερών εργασίας έπρεπε να γίνεται για κάθε επιμέρους ποινή χωριστά, και έτσι το Εθνικό Συμβούλιο καθόρισε ως ημέρα απόλυσης από τις φυλακές τις 27.6.2017.Η προσφεύγουσα παραπονείται για παραβίαση των άρθρων 5, 7 και 14 της ΕΣΔΑ (ελευθερία και ασφάλεια, μη αναδρομική εφαρμογή δυσμενούς νομολογίας, απαγόρευση διάκρισης για πρόσωπα που έχουν καταδικασθεί για τρομοκρατία).Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δέχθηκε την προσφυγή και διαπίστωσε παραβίαση των άρθρων 5 και 7 ΕΣΔΑ που προστατεύουν την ελευθερία και την ασφάλεια και απαγορεύουν την αναδρομική εφαρμογή δυσμενούς διάταξης νόμου, έστω και με τη μορφή μεταβολής της νομολογίας.Αποφάνθηκε ότι η Ισπανία πρέπει να απελευθερώσει το συντομότερο δυνατόν την προσφεύγουσα και να της καταβάλει το ποσό των 30.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική της βλάβη, καθώς και ποσό 1.500 ευρώ για τη δικαστική της δαπάνη.Ελευθερία έκφρασης δημοσιογράφου και δυσφήμηση χώρου διασκέδασης(Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, απόφ. της 10.7.12, Eidsdottir και Hlynsdottir κατά Ισλανδίας)Η προσφεύγουσα είναι δημοσιογράφος και εργάζεται σε εβδομαδιαίο περιοδικό. Κρίθηκε από τα δικαστήρια της χώρας υπεύθυνη για ένα ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε το 2007 και αφορούσε το κλαμπ στριπτίζ «Ο Χρυσοδάκτυλος». Τα εγχώρια δικαστήρια δέχθηκαν κατά ένα μέρος την αγωγή και επιδίκασαν χρηματική ικανοποίηση περίπου 3.000 ευρώ και τα δικαστικά έξοδα στον ενάγοντα σε βάρος του προσφεύγοντος.Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αφού έλαβε κυρίως υπόψη ότι τα εκτεθέντα από τη δημοσιογράφο στηρίχθηκαν αποκλειστικά σε συνεντεύξεις που δόθηκαν από πρόσωπο που τα γνώριζε από δική του αντίληψη (στριπτιζέζ), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις της υπόθεσης η δημοσιογράφος δεν μπορεί να επικριθεί διότι παρέλειψε να εξακριβώσει την αλήθεια των αμφισβητούμενων ισχυρισμών και είναι πεπεισμένο ότι ενήργησε με καλή πίστη και συνεπής στην επιμέλεια που αναμένεται σε έναν υπεύθυνο δημοσιογράφο που κάνει ρεπορτάζ σε ζήτημα δημόσιου ενδιαφέροντος. Επιπλέον έκρινε ότι δεν υπήρχε σχέση αναλογικότητας μεταξύ των περιορισμών που επέβαλαν τα δικαστήρια στο δικαίωμα ελευθερίας έκφρασης του προσφεύγοντος δημοσιογράφου και του νόμιμου επιδιωκόμενου σκοπού της καταδίκης του. Υποχρέωσε την Ισλανδία να της καταβάλει το ποσό των 7.790 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική της βλάβη, των 5.000 ευρώ για περιουσιακή τους ζημία, καθώς και ποσό 25.000 ευρώ για τη δικαστική της δαπάνη.Σημ.: Παρόμοιες είναι και άλλες τρεις υποθέσεις.Διοικητική απέλαση αλλοδαπού από την Ελλάδα έλλειψη αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας(Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, απόφ. της 17.7.12, Lica κατά Ελλάδος)Ο προσφεύγων είναι Αλβανός και ζει στη Σκάλα Λακωνίας. Διέμενε νόμιμα στην Ελλάδα από το 2003. Η τελευταία άδεια διαμονής του έληξε στις 27.2.2010. Ζήτησε εκπρόθεσμα ανανέωση της άδειας, διότι βρισκόταν στο νοσοκομείο. Oταν έδειξε τη ληγμένη άδειά του, συνελήφθη στην Πάτρα και διατάχθηκε η κράτησή του και η απέλασή του. Παραπονέθηκε για τις συνθήκες κράτησής του και την έλλειψη ενός αποτελεσματικού ένδικου μέσου για να προβάλει τις αιτιάσεις του.Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι μέχρι τώρα πολλές φορές έχει επανέλθει επί του ζητήματος της έλλειψης αποτελεσματικού δικαστικού ελέγχου της προσωρινής κράτησης επί σκοπώ απέλασης και έχει διαπιστώσει ότι οι υπάρχοντες κανόνες δεν είναι σύμφωνοι με τις απαιτήσεις του άρθρου 5 παρ. 4 της ΕΣΔΑ που διασφαλίζει την άμεση δυνατότητα προσφυγής σε δικαστήριο κάθε συλληφθέντος. Υποχρέωσε, κατόπιν τούτου, την Ελλάδα να καταβάλει στον προσφεύγοντα το ποσό των 12.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική του βλάβη, καθώς και ποσό 1.500 ευρώ για τη δικαστική του δαπάνη.Σημ.: Μας υπενθυμίζουν διαρκώς το «αυτονόητο», ότι και μετανάστες, νόμιμοι ή παράνομοι, είναι άνθρωποι σε ανάγκη.Ποινική καταδίκη βασισμένη αποκλειστικά σε μάρτυρες τους οποίους δεν είχε την ευκαιρία να εξετάσει ο κατηγορούμενος(Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, απόφ. της 10.7.12, Trompevski κατά FYROM)Ο προσφεύγων είναι οδηγός ΤΑΧΙ στην πόλη Μπίτολα των Σκοπίων. Το 2006 καταδικάστηκε για παράνομη μεταφορά Αλβανών μεταναστών σε φυλάκιση ενός έτους. Επικαλούμενος το άρθρ. 6 παρ. 3 δ της ΕΣΔΑ παραπονείται ότι δεν του δόθηκε η ευκαιρία να εξετάσει και να υποβάλει ερωτήσεις στους μάρτυρες που είχαν εξετασθεί στην προδικασία, δηλ. στα δύο πρόσωπα που μετέφερε με το ΤΑΧΙ του. Οι έγγραφες καταθέσεις τους αναγνώσθηκαν στο ακροατήριο χωρίς να προβάλει κάποια αντίρρηση ο προσφεύγων ή ο συνήγορός του. Ο συνήγορος στην αγόρευσή του ανέλυσε τις καταθέσεις που αναγνώσθηκαν και παραπονέθηκε ότι ο πελάτης του δεν μπόρεσε να αντιπαρατεθεί σ αυτούς ως προς τον τόπο που λένε ότι τους μετέφερε, καθώς και ως προς τα κόμιστρα, οι καταθέσεις τους δε υπήρξαν αντιφατικές.Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δέχθηκε την προσφυγή κατά την άνω αιτίαση και υποχρέωσε τη FYROM να του καταβάλει ως αποζημίωση για τα έξοδά του το ποσό των 530 ευρώ.Σημ.: Κατά την πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου, δεν υπάρχει ακυρότητα αν αναγνωσθούν οι καταθέσεις των απόντων μαρτύρων, χωρίς να προβληθεί αντίρρηση από τον κατηγορούμενο ή το συνήγορό του. Ιδωμεν!